TEATR TO NIE FIKCJA
czy wszystko co robimy w teatrze jest fikcją?
Tomasz Kopoczyński (TK) zaprasza
Rok 2019 w ramach „TeKi refleksji” rozpoczął się cyklem pięciu spotkań „Teatr to nie fikcja”, przygotowanych przez Pawła Dobrowolskiego – dyrektora Festiwalu Nowe Epifanie, kierownika literackiego wielu teatrów, managera i dramaturga. Czy wszystko co robimy w teatrze jest fikcją? Czy teatr może zostać pociągnięty lub pociągać innych do odpowiedzialności karnej? Jaka jest siła subwersywna i polityczna teatralnej fikcji? Czy teatr sam z siebie tworzy bezpieczne ramy, w których każde działanie sceniczne w jakimś sensie samo się neutralizuje, bierze w cudzysłów, rozmywa, podważa i przemienia w fikcję? Oto tylko niektóre z pytań zadanych zaproszonym gościom: Agacie Adamieckiej-Sitek, Tadeuszowi Słobodziankowi, Jackowi Poniedziałkowi, Joannie Wichowskiej i Michałowi Zadarze. Główne odniesienie do spotkań stanowią spektakle: „Sprawiedliwość” w reż. Michała Zadary, „Nasza klasa” i „Historia Jakuba” Tadeusza Słobodzianka w reż. O. Spisaka, „Klątwa” w reż. O. Friljica oraz spektakle Chóru Kobiet Marty Górnickiej, pozwalające przyjrzeć się różnym artystycznym strategiom podważania fikcyjności ram samego teatru i sposobom wkraczania teatru w przestrzeń realnego życia.